شغابلغتنامه دهخداشغاب . [ ش َغ ْ غا ] (ع ص ) فتنه انگیز. (ناظم الاطباء). مرد فتنه انگیز. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از اقرب الموارد). فَتّان . فتنه انگیز. (یادداشت مؤلف ). شِغَ
شقابلغتنامه دهخداشقاب . [ ش ِ ] (ع اِ) ج ِ شَقْب و شِقْب . (اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). ج ِ شقب ، به معنی مغاکی میان دو کوه یا شکاف کوه یا تنگ جای از اودیه که مرغان در آن آشیا
شغابةلغتنامه دهخداشغابة. [ ش َغ ْ غا ب َ ] (ع ص ) ناقة شغابة؛ شتری که راه رفتن آن راست نباشد و کجروی کند. (از اقرب الموارد).
شغابةلغتنامه دهخداشغابة. [ ش َغ ْ غا ب َ ] (ع ص ) ناقة شغابة؛ شتری که راه رفتن آن راست نباشد و کجروی کند. (از اقرب الموارد).
مشغبلغتنامه دهخدامشغب . [ م ِ غ َ ] (ع ص ) شَغّاب . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). مرد فتنه انگیز. (آنندراج ) (ناظم الاطباء). و رجوع به شغب و شغاب و مشاغب شود.
شغبلغتنامه دهخداشغب . [ ش ِ غ َب ب ] (ع ص ) شغب [ ش َ / ش َ غ ِ ]. شَغّاب . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). رجوع به شغاب شود.