شعلعةلغتنامه دهخداشعلعة. [ ش َ ع َل ْ ل َ ع َ ] (ع ص ) درخت پریشان شاخ . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
شعلعلغتنامه دهخداشعلع. [ ش َ ع َل ْ ل َ ] (ع ص ) دراز از مردم و از حیوان . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). دراز. (مهذب الاسماء). شَعَنْلَع. (آنندراج
شعلعةلغتنامه دهخداشعلعة. [ ش َ ع َل ْ ل َ ع َ ] (ع ص ) درخت پریشان شاخ . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
شعلعلغتنامه دهخداشعلع. [ ش َ ع َل ْ ل َ ] (ع ص ) دراز از مردم و از حیوان . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). دراز. (مهذب الاسماء). شَعَنْلَع. (آنندراج
شفلعلغتنامه دهخداشفلع. [ ش َ ف َل ْ ل َ ] (ع ص ) بمعنی شعلع. درازبالای از مردم و جز آن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). و رجوع به شعلع و شعنلع شود.
شعنلعلغتنامه دهخداشعنلع. [ ش َ ع َ ل َ ] (ع ص ) دراز از مردم و از حیوان . (از منتهی الارب ) (از متن اللغة) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). و رجوع به شعلع شود.
درازبالالغتنامه دهخدادرازبالا. [ دِ ] (ص مرکب ) درازبالای . دراز قد. طویل القامه . آنکه قدی دراز دارد.بلندقد. آخته بالا. کشیده بالا. قددراز. اُسحَلان . أسقف . أسنع. أشجع. أشفع.
