شعر گفتنلغتنامه دهخداشعر گفتن . [ ش ِ گ ُ ت َ ] (مص مرکب ) شدو.(تاج المصادر بیهقی ). قرض . (تاج المصادر بیهقی ). الهام . انشاد. سرودن شعر. گفتن شعر. (یادداشت مؤلف ). مقص . (منتهی ا
شعر گفتنفرهنگ فارسی طیفیمقوله: رسانۀ ارتباط . وسیلۀ انتقال اندیشه شعر گفتن، به‌نظمدرآوردن، سرودن، سراییدن آهنگ ساختن ◄سرودن
شکر گفتنلغتنامه دهخداشکر گفتن . [ ش ُ گ ُ ت َ ](مص مرکب ) سپاس و ثنا گفتن . تشکر کردن : گر بازرفتنم سوی تبریز اجازتست شکر که گویم از کرم پاشاه ری . خاقانی .شکر انعام پادشا گفتن نتوا
شهر گرفتنلغتنامه دهخداشهر گرفتن . [ ش َ گ ِ رِ ت َ ] (مص مرکب ) گرفتن شهر. فتح شهر. تسخیر شهر. فتح بلد. شهر ستاندن : جاودانه بجای خواهد بودهمچنین شهرگیر و قلعه ستان .فرخی .
چامه گفتنلغتنامه دهخداچامه گفتن . [ م َ / م ِ گ ُ ت َ ] (مص مرکب ) شعر گفتن . شعر و غزل گفتن . سخن منظوم سرائیدن . کلام با وزن و قافیه ساختن . تصنیف ساختن . چکامه و غزل برای ممدوح یا
شعرلغتنامه دهخداشعر. [ ش ِ ] (ع مص ) شَعْر. (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). شعر نیکو گفتن . (منتهی الارب ). شعر گفتن هرچه باشد. (آنندراج ). و رجوع به شَعْر شود. || چیره شدن ب
تقریضلغتنامه دهخداتقریض . [ ت َ ] (ع مص ) شعر گفتن کسی را بمدح یا ذم . ضد است . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
شعردیکشنری عربی به فارسیمو , موي سر , زلف , گيسو , چامه سرايي , شعر , اشعار , نظم , لطف شاعرانه , فن شاعري , ارزش , قيمت , بها , بها قاءل شدن , قيمت گذاشتن , بنظم اوردن , شعر گفتن