شظاظلغتنامه دهخداشظاظ. [ ش َ / ش ِ ] (ع اِمص ) پراکندگی و پریشانی . (ناظم الاطباء). || (مص ) پریشان و متفرق رفتن ؛ طاروا شظاظاً. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ).
شظاظلغتنامه دهخداشظاظ. [ ش ِ ] (اِخ ) نام دزدی معروف و از آن است ، مثل : اسرق من شظاظ. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از مهذب الاسماء) (از اقرب الموارد).
شظاظلغتنامه دهخداشظاظ. [ ش ِ ] (ع اِ) چوبک گوشه ٔ جوال . ج ، اَشِظَّة. (از منتهی الارب ) (آنندراج ) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). چوب گوشه ٔ جوال . ج ، اشظة. (مهذب الاسماء).
شذاذلغتنامه دهخداشذاذ. [ ش ُذْ ذا ] (ع ص ، اِ) ج ِ شاذ. (اقرب الموارد). اندک و کم عدد از مردم . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) : از هر جانبی سواد مردان و شذاذ امرا که مختفی بو
شظشظةلغتنامه دهخداشظشظة. [ ش َ ش َ ظَ ] (ع مص ) ستیخ شدن ذکر کودک به وقت بول . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از اقرب الموارد).
شظافلغتنامه دهخداشظاف . [ ش َ ] (ع اِمص ) تنگی و سختی . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) . || تنگی زیست و سختی آن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الا
شظافلغتنامه دهخداشظاف . [ ش ِ ] (ع اِمص ) دوری . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (از ناظم الاطباء). || ج ِ شَظَف . (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). رجوع به شظف شود.
شظافةلغتنامه دهخداشظافة. [ ش َ ف َ ] (ع مص ) خشک شدن و نیک پژمرده گردیدن درخت . (منتهی الارب ) (از آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
اسرقلغتنامه دهخدااسرق . [ اَ رَ ] (ع ن تف ) نعت تفضیلی از سارق . دزدتر. دزدنده تر. سارق تر. - امثال : اسرق من اَکتل . اسرق من بُرجان ؛ یقال انّه کان لصّاً من ناحیة الکوفة صلب
اشظاظلغتنامه دهخدااشظاظ. [ اِ ] (ع مص ) دراز کردن شتر دم خود را.(منتهی الارب ). اشَظّ البعیر؛ مَدّ ذنبه . (اقرب الموارد). || استیخ کردن نره را. (منتهی الارب )(از ذیل اقرب الموارد
شظلغتنامه دهخداشظ. [ ش َظظ ] (ع مص ) دشوار آمدن کار بر کسی ودر مشقت انداختن وی را آن کار. || شظ قوم ؛ متفرق و پریشان ساختن یا راندن ایشان را. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از ناظ
الصلغتنامه دهخداالص . [ اَ ل َص ص ] (ع ص ) ناگشاده دندان . (مصادر زوزنی )(مهذب الاسماء). ناگشاده دندان و آنکه هر دو دوش وی نزدیک باشد بگوش . (تاج المصادر بیهقی ). مرد دندان و س