شسیبلغتنامه دهخداشسیب . [ ش َ ] (ع ص ) کمانی که نه نو باشد و نه کهنه . رجوع به شسب شود. || ماده شتری که از کم شیری بچه اش مرده باشد. (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء) (منتهی الار
شصیبلغتنامه دهخداشصیب . [ ش َ ] (ع اِ) بهره . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ). نصیب و حظ. (از اقرب الموارد). || (ص ) مرد غریب . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء)
