شهروزهفرهنگ فارسی عمید / قربانزادهگدایی که هر روز در قسمتی از شهر می‌گردد و گدایی می‌کند: ◻︎ شاهیم نه شهروزه لعلیم نه بهروزه / عشقیم نه سرمستی مستیم نه از سیکی (مولوی: مجمع‌الفرس: شهروزه).
زبانه ٔ شاهینلغتنامه دهخدازبانه ٔ شاهین . [ زَ ن َ / ن ِ ی ِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) تکمه و میله ٔ میان شاهین ترازو : نپسندد ار بگردد و بگرایداز ذره ٔ زبانه ٔ شاهینم . ناصرخسرو.اگر زب
بهروزهلغتنامه دهخدابهروزه . [ ب ِ زَ / زِ ] (اِ مرکب )بمعنی بهروز است که بلور کبود صاف کم قیمت باشد. (ازبرهان ). بهروج . بهروجه . بهروز. بلور کبود در نهایت صافی و لطافت و خوش رنگ
شهروزهلغتنامه دهخداشهروزه . [ ش َ زَ / زِ ] (اِ مرکب ) گدایی را گویند که هر روز بر دور یکی از محلات شهر و کوچه و بازار بگردد و گدایی کند. (برهان ) (از ناظم الاطباء) (جهانگیری ) (ر
فرفوزلغتنامه دهخدافرفوز. [ ف َ ] (اِ) فرفور. با زاء منقوط و غیرمنقوط تیهو باشد. (فهرست مخزن الادویه ). تیهو بود. (اسدی ). همان فرفور است که تیهو باشد و آن مرغی است شبیه به کبک .