لغتنامه دهخدا
شریف شیرازی . [ ش َ ف ِ ] (اِخ ) میر شریف برادر میر شریف که معرف شیراز و از شاعران قرن یازده هجری قمری بود. رباعی زیر از اوست :غرض از باده گر مستی است چشم یار هم داردگر از گل رنگ مطلوب است آن رخسار هم داردنمی دانم چرا گردون به کام من نمی گردداگر عیبم پریشانی ا