شرمگاهلغتنامه دهخداشرمگاه . [ ش َ ] (اِ مرکب ) آلت تناسل و شرم مرد و زن . (ناظم الاطباء). به معنی عورت است . (انجمن آرا). مرادف شرمجای . (آنندراج ). خربت . (منتهی الارب ). معرنفط.
ناحیۀ شرمگاهیpubic regionواژههای مصوب فرهنگستانیکی از نواحی نهگانۀ شکم بین دو ناحیۀ تهیگاه و پایین ناحیۀ ناف متـ . ناحیۀ زیرشکم hypogastrium
فُرُوجِهِمْفرهنگ واژگان قرآنشرمگاههايشان (کلمه فروج جمع فرج است به معناي عورت زن و مرد است ، که مردم از بردن نام آنها شرم ميکنند و حفظ فروج کنايه از اجتناب از ارتباط نامشروع است ، از قبيل
فَرْجَهَافرهنگ واژگان قرآنعورتش - شرمگاهش (کلمه فرجه و فرج به معناي شکاف در ميان دو چيز است که با آن از عورت کنايه آوردهاند ، و در قرآن کريم هم که سرشار از اخلاق و ادب است هميشه اين کناي