شخائیدهلغتنامه دهخداشخائیده . [ ش َ دَ / دِ ] (ن مف ) شخاییده . ریش کرده . (فرهنگ سروری ). رجوع به شخائیدن شود.
شخاییدهلغتنامه دهخداشخاییده . [ ش َ دَ / دِ ] (ن مف ) ریش کرده . (فرهنگ رشیدی ). خراشیده : شخایید رخسار و میکرد آوخ ز سردی آهش شخاییده دوزخ . زراتشت بهرام .رجوع به شخاییدن شود.
شخودهلغتنامه دهخداشخوده . [ ش َ دَ ] (ن مف ) خراشیده .(لغت فرس اسدی ). ریش کرده به ناخن یا به دندان . (برهان ). به ناخن کندیده . (شرفنامه ٔ منیری ) : یکی چون دل مهربان کفته پوست یکی چون شخوده زنخدان دوست . اسدی .- ش