شججلغتنامه دهخداشجج . [ ش َ ج َ ] (ع اِ) جای و اثر شکسته در پیشانی . (از ذیل اقرب الموارد). || هوا. (از ذیل اقرب الموارد). || (اِخ ) نام ستاره ای است . (از ذیل اقرب الموارد).
شججیلغتنامه دهخداشججی . [ ش َ ج َ جا ] (ع اِ) نوعی از مرغان یا همان نوعی از زاغ است . (منتهی الارب ).
شجاعگویش اصفهانی تکیه ای: šoǰa / natars طاری: delir طامه ای: šoǰâ طرقی: šöǰâɂ کشه ای: delir نطنزی: šoǰâ
شججیلغتنامه دهخداشججی . [ ش َ ج َ جا ] (ع اِ) نوعی از مرغان یا همان نوعی از زاغ است . (منتهی الارب ).