شتاب

۱. عجله و تندی در کار و حرکت؛ چالاکی و سرعت.
۲. (بن مضارع شتافتن) = شتافتن
⟨ شتاب گرفتن: (مصدر لازم) شتاب کردن؛ عجله کردن.

تسریع، تعجیل، تندی، سرعت، عجله ≠ درنگ، کندی

acceleration, dispatch, expedition, haste, hastiness, headiness, hurry, pickup, rashness, rush, swiftness, tempo, whirl, dash