شبلیلغتنامه دهخداشبلی . [ ش ِ ] (اِخ ) (سردار...) داود. نام یکی از امرای صحرانشین کنار آب جغاتو است که درحدود 777 هَ . ق . هنگامیکه شاه شجاع ممدوح حافظ در تبریز بود به اتفاق یکی
شبلیلغتنامه دهخداشبلی . [ ش ِ ] (اِخ ) ابن ابراهیم شمیل . پزشک و محقق . دارای مشربی فیلسوفانه بود. در سال 1269 هَ . ق . در قریه ٔ کفرشیما (لبنان ) به دنیا آمد و در دانشگاه امریک
شبلیلغتنامه دهخداشبلی . [ ش ِ ] (اِخ ) ابوعبداﷲ از نیکان بوشنج بود و در بخارا کاتب افتکین بود و نامه های خود را با عنوان محمدبن احمد شبلی شروع میکرد و چون وزیر افتکین گردید شبلی
شبلیلغتنامه دهخداشبلی . [ ش ِ ] (اِخ ) دماوندی . ابوبکر دلف بن جحدر شبلی . زاهد و پرهیزگار معروف . وی در آغاز کار، والی دنباوند (دماوند) بود و سپس پرده دار موفق عباسی شد (و پدرش
شبلیلغتنامه دهخداشبلی . [ ش ِ ] (اِخ ) دهی از دهستان باوی بخش مرکزی شهرستان اهواز. دارای 70 تن سکنه . آب آن از رودخانه و محصول آن غلات است . (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 6).
شبلیهلغتنامه دهخداشبلیه . [ ش ِ لی ی َ ] (اِخ ) نام قریه ای است در أشروسنه به ماوراءالنهر که شبلی زاهد معروف بدان منسوب است . (از معجم البلدان ).
شبلیهلغتنامه دهخداشبلیه . [ ش ِ لی ْ ی َ ] (ع ص نسبی ) نسبت تأنیث به شبل . شیربچه . (از معجم البلدان ).
گردنه ٔ شبلیلغتنامه دهخداگردنه ٔ شبلی . [ گ َ دَ ن َ ی ِ ش ِ ](اِخ ) گردنه ای است در راه تبریز و سراب میان سعیدآباد و قهوه خانه ٔ یوسف آباد، واقع در 32000گزی تبریز.
گردنه ٔ شبلیلغتنامه دهخداگردنه ٔ شبلی . [ گ َ دَ ن َی ِ ش ِ ] (اِخ ) گردنه ای است در راه میانج و تبریز میان یوسف آباد و سعیدآباد، واقع در 596000گزی تهران .
شبلیهلغتنامه دهخداشبلیه . [ ش ِ لی ی َ ] (اِخ ) نام قریه ای است در أشروسنه به ماوراءالنهر که شبلی زاهد معروف بدان منسوب است . (از معجم البلدان ).
شبلیهلغتنامه دهخداشبلیه . [ ش ِ لی ْ ی َ ] (ع ص نسبی ) نسبت تأنیث به شبل . شیربچه . (از معجم البلدان ).
گردنه ٔ شبلیلغتنامه دهخداگردنه ٔ شبلی . [ گ َ دَ ن َ ی ِ ش ِ ](اِخ ) گردنه ای است در راه تبریز و سراب میان سعیدآباد و قهوه خانه ٔ یوسف آباد، واقع در 32000گزی تبریز.
گردنه ٔ شبلیلغتنامه دهخداگردنه ٔ شبلی . [ گ َ دَ ن َی ِ ش ِ ] (اِخ ) گردنه ای است در راه میانج و تبریز میان یوسف آباد و سعیدآباد، واقع در 596000گزی تهران .
ابوبکر شبلیلغتنامه دهخداابوبکر شبلی . [ اَ بو ب َ رِ ش ِ ] (اِخ ) جعفربن یونس خراسانی . و بعضی نام او را دلف بن جحدر متولد به سامرا گفته اند. او از زهاد و یکی از سران شیوخ متصوفه شاگرد