شبستلغتنامه دهخداشبست . [ ش ِ ب ِ ] (ص ) چیزی را گویند که بر طبع گران و ناخوش آید. (برهان قاطع). گران و بغیض بود. (فرهنگ نظام ) : پنجاه سال رفتی از گاهواره تا گوربر ناخوشی بریدی
شبستانفرهنگ انتشارات معین(شَ بِ) (اِمر.) 1 - خوابگاه . 2 - حرمسرا. 3 - قسمی از مسجد که دارای سقف است .
شبستانلغتنامه دهخداشبستان . [ ش َ ب ِ ] (اِ مرکب ) خوابگاه . (ناظم الاطباء). به معنی شب خانه است که حرمسرای پادشاهان و خلوتخانه و خوابگاه ملوک و سلاطین باشد. (برهان قاطع). آن حصه
شبستان فروزلغتنامه دهخداشبستان فروز. [ ش َ ب ِ ف ُ ] (نف مرکب ) که شبستان روشن و فروزان سازد. که روشنی بخش شبستان گردد. || (اِ مرکب ) چراغهائی که در شبستان جهت روشنایی و زینت میگذارند.
شبستانیلغتنامه دهخداشبستانی . [ ش َ ب ِ ] (ص نسبی ) منسوب به شبستان : دل از تعلیم غم پیچد معاذاﷲ که بگذارم که غم پیر دبستانست و دل طفل شبستانی . خاقانی .و رجوع به شبستان شود.
شبسترلغتنامه دهخداشبستر. [ ش َ ب ِ ت َ ] (اِخ ) قصبه ٔ مرکز بخش شبستر واقع در 53 هزارگزی باختری تبریز. دارای 7640 تن سکنه . آب آن از چشمه و رود چای دره و محصول آن غلات ، حبوبات و