شبخلغتنامه دهخداشبخ . [ ش َ ] (ع اِ) آواز دوشیدن شیر. (منتهی الارب ). آواز دوشیدن شیر و این کلمه مقلوب شخب است . (از اقرب الموارد).
شبخوش کاجلغتنامه دهخداشبخوش کاج . [ ش َ خُش ْ ] (اِخ ) دهی است از دهستان خیرورد کنار بخش مرکزی شهرستان نوشهر. دارای 40 تن سکنه است . (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 3).
شبخوابلغتنامه دهخداشبخواب . [ ش َ خوا/ خا ] (نف مرکب ) که خواب به شب کند. شب خوابنده . || آنکه در شب به جایی بخوابد. || مجازاً روسپی که شب نزد کسی بخوابد (مقابل تک خواب ).(فرهنگ ف
شبخوس پهلولغتنامه دهخداشبخوس پهلو. [ ش َ خُس ْ پ َ ] (اِخ ) دهی از دهستان املش بخش رودسر شهرستان لاهیجان . 150 تن سکنه دارد. آب آن از چشمه و محصول آن گندم ، لبنیات و پشم است . (از فره
شبخوس سرالغتنامه دهخداشبخوس سرا. [ ش َ خُس ْ س َ ] (اِخ ) دهی از دهستان املش بخش رودسر شهرستان لاهیجان . 100 تن سکنه دارد. آب آن از چشمه و محصول آن لبنیات و پشم است . (از فرهنگ جغراف
شبخوش کاجلغتنامه دهخداشبخوش کاج . [ ش َ خُش ْ ] (اِخ ) دهی است از دهستان خیرورد کنار بخش مرکزی شهرستان نوشهر. دارای 40 تن سکنه است . (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 3).
شب خانهلغتنامه دهخداشب خانه . [ ش َ ن َ / ن ِ ] (اِ مرکب ) خانه ٔ شب . شبستان که حرم سرای پادشاهان باشد. (از برهان ). مرادف شبستان . (آنندراج ). شبستان وحرم سرای پادشاهان . (ناظم ا
شب خوابیلغتنامه دهخداشب خوابی . [ ش َ خوا / خا ] (حامص مرکب ) عمل شبخواب . || (اِ مرکب ) پوشاک و لباس شب . (ناظم الاطباء).
شب خیزیلغتنامه دهخداشب خیزی . [ ش َ ] (حامص مرکب ) عمل شبخیز.برخاستن در شب جهت عبادت و جز آن . (ناظم الاطباء).
شبخوابلغتنامه دهخداشبخواب . [ ش َ خوا/ خا ] (نف مرکب ) که خواب به شب کند. شب خوابنده . || آنکه در شب به جایی بخوابد. || مجازاً روسپی که شب نزد کسی بخوابد (مقابل تک خواب ).(فرهنگ ف
