شایشلغتنامه دهخداشایش . [ ی ِ ] (اِمص ) اسم مصدر از شایستن . توانایی و قدرت ومجال و امکان . (ناظم الاطباء). بمعنی امکان است که جایز بودن و دست دادن و ممکن گشتن باشد و این لغت از
شابشتیلغتنامه دهخداشابشتی . [ ب َ ش َ ] (اِخ ) الکاتب نام پدر بجکم است . رجوع به بجکم و به الاوراق ص 144 شود.
شابشیلغتنامه دهخداشابشی . [ ب َ ] (اِخ ) رجوع به شابستی و دائرةالمعارف القرن تألیف محمد فرید و جدی ج 5 ص 358 شود.
شابشتیلغتنامه دهخداشابشتی . [ ب َ ش َ ] (اِخ ) الکاتب نام پدر بجکم است . رجوع به بجکم و به الاوراق ص 144 شود.
شابشیلغتنامه دهخداشابشی . [ ب َ ] (اِخ ) رجوع به شابستی و دائرةالمعارف القرن تألیف محمد فرید و جدی ج 5 ص 358 شود.
شاخ شاخلغتنامه دهخداشاخ شاخ . (ص مرکب ) پاره پاره . (فرهنگ جهانگیری ) (غیاث اللغات ) (آنندراج ) (شعوری ). به درازا همه جا دریده . جداجدا به درازا. ریش ریش . چاک چاک . لخت لخت . تار