شاهسپرغملغتنامه دهخداشاهسپرغم . [ هَِ پ َ رَ ] (اِ مرکب ) مرکب از: شاه و سپرغم . همان شاه اسپرغم است که ریحان بزرگ باشد و بعربی ضیمران خوانند. (برهان قاطع) (آنندراج ). ریحان . (شرفن
شاه سپرمفرهنگ فارسی عمید / قربان‌زاده= شاه‌اسپرغم: ◻︎ بوستان‌افروز بنگر رسته با شاه‌سپرم / گر ندیدستی خط قوسُ‌قزح بر آسمان (ازرقی: ۷۲).
ریحانفرهنگ فارسی عمید / قربان‌زاده۱. از سبزی‌های خوردنی خوشبو با ساقۀ نازک و برگ‌های درشت بیضی که به‌صورت خام خورده می‌شود؛ اسپرغم؛ اسپرم؛ شاه‌اسپرغم.۲. [قدیمی] هر گیاه سبز و خوشبو.