لغتنامه دهخدا
شانه ای . [ ن َ / ن ِ ] (ص نسبی ) (برگ مرکب ...) نام برگچه هایی است که در دو طرف دُم برگ اصلی و در امتداد و موازات آن قرارگیرند. چون : برگ گل سرخ و اقاقیا و گردو و غیره و بطور کلی نباتات تیره ٔ نخود و قسمتی از نباتات تیره ٔ گل سرخ دارای برگها