شاشیلغتنامه دهخداشاشی . (اِخ ) هیثم بن کلیب بن سریج بن معقل الشاشی الادیب مکنی به ابوسعید. وی از ابوعیسی ترمذی و ابوعیسی بن احمد عسقلانی و جز آنان روایت حدیث کرده و از وی جماعتی از جمله ابوالقاسم علی بن احمدبن محمد الخزاعی و جز او روایت حدیث کرده اند. بسال 335</span
شاشیلغتنامه دهخداشاشی . (اِخ ) اسحاق بن ابراهیم الشاشی السمرقندی . وی در زمان خود شیخ اصحاب ابوحنیفه و دانشمندایشان بود و الجامع الکبیر را از زیدبن اسامةبن ابی سلیمان الجوزجانی روایت میکرد و از ثقات بود. بسال 325 هَ . ق . در مصر درگذشت . نسبت او به شهر شاش در
شاشیلغتنامه دهخداشاشی . (اِخ ) اسماعیل بن احمد الشاشی العامری ، مکنی به ابوابراهیم از اصحاب صاحب بن عباد و در حسن شعر و براعت کلام ممتاز بود وی زمانی در ری سکونت گزید. رجوع به یتیمة الدهر ج 4 ص 201 شود.
سس پنیرcheese sauceواژه‌های مصوب فرهنگستانهریک از انواع سس‌های سفید طعم‌دارشده با پنیر که عمدتاً برای پوشش دادن برخی از غذاها مانند نی‌رشته یا ماهی، به کار می‌رود
سس پیاله‌ایdipping sauce, dipواژه‌های مصوب فرهنگستانهریک از انواع چاشنی‌هایی که ویژة غذاهای انگشتی و نان‌ها و برگک سیب‌زمینی و سبزیجات است و در ظروف دهان‌گشاد و کاسه‌مانند عرضه می‌شود تا بتوان خوراک را مستقیماَ و به‌هنگام صرف غذا در آن غوطه‌ور یا به آن آغشته کرد
دولفین کوهاندار اطلسیSousa teusziiواژه‌های مصوب فرهنگستانگونهای از تیرۀ دولفینیان و راستۀ آببازسانان که بالۀ پشتی آن به‌طور غیرمعمول منحنی و خمیده است و کوهان یا قوز کوچکی بر روی قسمت پشتی دارد
دولفین کوهاندار چینیSousa chinensisواژه‌های مصوب فرهنگستانگونهای از تیرۀ دولفینیان و راستۀ آببازسانان با پیشانی شیبدار که بالۀ پشتی دوطبقۀ آن شامل یک بالۀ کوچک‌تر است که بر روی قوز طویل پشتی قرار گرفته است
ایستاموجseicheواژه‌های مصوب فرهنگستانموج ایستاده‌ای در یک حوزة بسته یا نیم‌بسته که حرکت آونگ‌وار آن پس از اتمام نیروی اولیه ادامه دارد
شاشیدگیلغتنامه دهخداشاشیدگی . [ دَ / دِ ] (حامص ) حالت و چگونگی شاشیده . || کیفیت و حالت آنچه بر آن شاشیده باشند. رجوع به شاشیدن و شاشیده شود.
شاشیدنلغتنامه دهخداشاشیدن . [ دَ ] (مص ) کمیز کردن . (شرفنامه ٔ منیری ). بول کردن و کمیز کردن باشد. (برهان قاطع) (شعوری ). پیشاب کردن . میزیدن . میختن . آب تاختن . پیشاب ریختن . زهراب ریختن . آب انداختن .(در ستوران ). جیش کردن . (در اطفال ). چامیدن . ادرار کردن . شَفشَفَه . انتضاح . (منتهی الار
شاشیدنیلغتنامه دهخداشاشیدنی . [ دَ ] (ص لیاقت ) صفت لیاقت از شاشیدن . درخور شاشیدن . که شاشیدن را سزد. لایق و سزاوار شاشیدن . رجوع به شاشیدن شود.
شاشینلغتنامه دهخداشاشین . (اِخ ) صاحب روضات الجنات فی احوال العلماء و السادات از قول صاحب التلخیص آورد که از جمله جزایر واقع در حوالی جزیره ٔ اندلس جزیره ٔ شاشین است که جزیره ای بزرگ باشدو طول آن بمقدار بیست روز راه است چارپایان در آن فراوان اند. گوسفندان آن جملگی سفیدند و گوسفندان سیاه در آن
محمدلغتنامه دهخدامحمد. [ م ُ ح َم ْ م َ ] (اِخ ) ابن علی ... رجوع به شاشی محمدبن علی بن اسماعیل قفال و رجوع به قفال شاشی محمدبن علی ... شود.
لیثلغتنامه دهخدالیث . [ ل َ ] (اِخ ) ابن عبداﷲ شاشی ، مکنی به ابونصر. محدث و تابعی است . رجوع به ابونصر شود.
فخرالاسلاملغتنامه دهخدافخرالاسلام . [ ف َ رُل ْ اِ ] (اِخ ) المستظهری . رجوع به محمدبن احمدبن حسین شاشی (چاچی ) شود.
قفاللغتنامه دهخداقفال . [ ق َف ْ فا ] (اِخ ) نام یکی از علمای شافعیه . (منتهی الارب ). رجوع به قفال شاشی (محمدبن علی ...) شود.
شاشیدگیلغتنامه دهخداشاشیدگی . [ دَ / دِ ] (حامص ) حالت و چگونگی شاشیده . || کیفیت و حالت آنچه بر آن شاشیده باشند. رجوع به شاشیدن و شاشیده شود.
شاشیدنلغتنامه دهخداشاشیدن . [ دَ ] (مص ) کمیز کردن . (شرفنامه ٔ منیری ). بول کردن و کمیز کردن باشد. (برهان قاطع) (شعوری ). پیشاب کردن . میزیدن . میختن . آب تاختن . پیشاب ریختن . زهراب ریختن . آب انداختن .(در ستوران ). جیش کردن . (در اطفال ). چامیدن . ادرار کردن . شَفشَفَه . انتضاح . (منتهی الار
شاشیدنیلغتنامه دهخداشاشیدنی . [ دَ ] (ص لیاقت ) صفت لیاقت از شاشیدن . درخور شاشیدن . که شاشیدن را سزد. لایق و سزاوار شاشیدن . رجوع به شاشیدن شود.
شاشینلغتنامه دهخداشاشین . (اِخ ) صاحب روضات الجنات فی احوال العلماء و السادات از قول صاحب التلخیص آورد که از جمله جزایر واقع در حوالی جزیره ٔ اندلس جزیره ٔ شاشین است که جزیره ای بزرگ باشدو طول آن بمقدار بیست روز راه است چارپایان در آن فراوان اند. گوسفندان آن جملگی سفیدند و گوسفندان سیاه در آن
ابوبکر شاشیلغتنامه دهخداابوبکر شاشی . [ اَبو ب َ رِ ] (اِخ ) محمدبن علی بن اسماعیل قفال شاشی ، فقیه شافعی و محدث و اصولی و لغوی . او امام عصر خویش بود. صاحب کتابی در اصول فقه . و پدر قاسم صاحب کتاب التقریب است . ولادت به سال 291 هَ . ق . و وفات <span class="hl" dir=
قشاشیلغتنامه دهخداقشاشی . [ ق َش ْ شا ] (اِخ ) صفی الدین احمد دجانی (1583 - 1660 م .). یکی از صوفیان است . اصل وی از دجانه ٔ قدس است . او به یمن کوچ کرد و از قریب صد تن از شیوخ علوم باطن را فراگرفت و در بقیع مدفون گردید. او را
قفال شاشیلغتنامه دهخداقفال شاشی . [ ق َف ْ فا ل ِ ] (اِخ ) محمدبن احمدبن حسین . از راویان است . (ریحانة الادب ).
قفال شاشیلغتنامه دهخداقفال شاشی . [ ق َف ْ فا ل ِ ] (اِخ ) محمدبن علی بن اسماعیل . از راویان است . (ریحانة الادب ). تولد وی به سال 291 هَ . ق . و وفات او به سال 365 اتفاق افتاد. وی در فقه و حدیث و لغت و ادب از بزرگان و دانشمندان ب
امام ابوبکر شاشیلغتنامه دهخداامام ابوبکر شاشی . [ اِ اَ بو ب َ رِ ] (اِخ ) محمدبن علی اسماعیل قفال شافعی . رجوع به ابوبکر شاشی شود.
