سیهلغتنامه دهخداسیه . [ ی َه ْ ] (ص ) مخفف سیاه . (برهان ). سیاه . اسود. (ناظم الاطباء) : مردمانش همه سیهند از گرمی هوای ایشان . (حدود العالم ).همی هر زمان اسب برگاشتی وز ابر س
سیحلغتنامه دهخداسیح . [ س َ ] (ع اِ) آب روان . (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ). آبی که بر روی زمین زمین را مشروب سازد بی دولاب یا دالیه یا غرافه یا زرنوق یا ناعوره یا
صیحلغتنامه دهخداصیح . [ ص َ ] (ع اِ) آواز بلند حسب طاقت . (منتهی الارب ). قولهم غضب من غیرصیح و لا نفر؛ یعنی خشمگین شد بخشم میانه ، نه کم و نه بسیار، فالصیح القلیل و النفر الکث
سیةلغتنامه دهخداسیة. [ ی َه ْ ] (ع اِ) سر برگشته ٔ کمان . ج ، سیات . (ناظم الاطباء). خم گوشه ٔ کمان . ج ، سیات . (مهذب الاسماء).- سیةالقوس ؛ سرهای برگشته ٔ کمان .ج ، سیات . (م
سیه خانه ٔ آبنوسیلغتنامه دهخداسیه خانه ٔ آبنوسی . [ ی َه ْ ن َ ی ِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) کنایه از نایی است که آنرا از چوب آبنوس ساخته باشند و نوازند. (برهان ) (آنندراج ). نای . (فرهنگ رش
سیه خانه ٔ آبنوسیلغتنامه دهخداسیه خانه ٔ آبنوسی . [ ی َه ْ ن َ ی ِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) کنایه از نایی است که آنرا از چوب آبنوس ساخته باشند و نوازند. (برهان ) (آنندراج ). نای . (فرهنگ رش
