سیحلغتنامه دهخداسیح . [ س َ ] (ع اِ) آب روان . (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ). آبی که بر روی زمین زمین را مشروب سازد بی دولاب یا دالیه یا غرافه یا زرنوق یا ناعوره یا
سیهلغتنامه دهخداسیه . [ ی َه ْ ] (ص ) مخفف سیاه . (برهان ). سیاه . اسود. (ناظم الاطباء) : مردمانش همه سیهند از گرمی هوای ایشان . (حدود العالم ).همی هر زمان اسب برگاشتی وز ابر س
صیحلغتنامه دهخداصیح . [ ص َ ] (ع اِ) آواز بلند حسب طاقت . (منتهی الارب ). قولهم غضب من غیرصیح و لا نفر؛ یعنی خشمگین شد بخشم میانه ، نه کم و نه بسیار، فالصیح القلیل و النفر الکث
سیحانلغتنامه دهخداسیحان . [ س َ ی َ ] (ع مص ) رفتن در زمین جهت عبادت . (آنندراج ) (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). در زمین رفتن . (تاج المصادر بیهقی ). || روان شدن آب بر روی زمین .
سیحفلغتنامه دهخداسیحف . [ س َح َ / س ِ ی َ / ح ِ ] (ع ص ، اِ) پیکان پهن و پیکان دراز. (اقرب الموارد) (منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء).
سیحفانیلغتنامه دهخداسیحفانی . [ س َ ح َ نی ی ] (ع ص ) مرد درازریش . (منتهی الارب ).رجل سیحفانی اللحیة. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).
سیحفیلغتنامه دهخداسیحفی . [ س َ ح َ فی ی ] (ع ص ) مرد چرب زبان . (منتهی الارب ): رجل سیحفی اللسان . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).
سیحانلغتنامه دهخداسیحان . [ س َ ی َ ] (ع مص ) رفتن در زمین جهت عبادت . (آنندراج ) (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). در زمین رفتن . (تاج المصادر بیهقی ). || روان شدن آب بر روی زمین .
سیحفلغتنامه دهخداسیحف . [ س َح َ / س ِ ی َ / ح ِ ] (ع ص ، اِ) پیکان پهن و پیکان دراز. (اقرب الموارد) (منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء).
سیحفانیلغتنامه دهخداسیحفانی . [ س َ ح َ نی ی ] (ع ص ) مرد درازریش . (منتهی الارب ).رجل سیحفانی اللحیة. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).
سیحفیلغتنامه دهخداسیحفی . [ س َ ح َ فی ی ] (ع ص ) مرد چرب زبان . (منتهی الارب ): رجل سیحفی اللسان . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).
