سیاوشلغتنامه دهخداسیاوش . [ وَ ] (اِ) پرنده ای که آنرا سرخاب گویند. (برهان ). نوعی از مرغان . (فرهنگ رشیدی ).
سیاوشلغتنامه دهخداسیاوش . [ وَ / وُ ] (اِخ ) سیاوخش . (برهان ) : بگنجی که بد جامه ٔ نابریدفرستاد پیش سیاوش کلید. فردوسی .بر آنم که پور سیاوش تویی ز تخم کیانی و باهش تویی . فردوسی
سیاوشفرهنگ نام‌ها(تلفظ: siyāvo(a)š) به معنی دارنده‌ی اسب نر سیاه ؛ (در اعلام) پسر کیکاووس پادشاه کیانی .
سیاوش آبادلغتنامه دهخداسیاوش آباد. [ وَ ] (اِخ ) دهی است از دهستان سیلاخوربخش الیگودرز شهرستان بروجرد. دارای 478 تن سکنه . آب آن از چاه و قنات . محصول آنجا غلات . شغل اهالی زراعت و گل
سیاوش کلالغتنامه دهخداسیاوش کلا. [ وَ ک َ ] (اِخ ) دهی است از دهستان قره طغان بخش بهشهر شهرستان ساری . دارای 190 تن سکنه . آب آن از رودخانه ٔ نکا. محصول آنجا برنج ، غلات و مختصر مرکب
سیاوش گردلغتنامه دهخداسیاوش گرد. [ وَ گ ِ ] (اِخ ) سیاوخش گرد است که نام شهر سیاوخش باشد. (برهان ). نام شهری بوده در توران که سیاوش آنرا بنام خود بناکرده . (آنندراج ).
سیاوش آبادلغتنامه دهخداسیاوش آباد. [ وَ ] (اِخ ) دهی است از دهستان سیلاخوربخش الیگودرز شهرستان بروجرد. دارای 478 تن سکنه . آب آن از چاه و قنات . محصول آنجا غلات . شغل اهالی زراعت و گل
سیاوش کلالغتنامه دهخداسیاوش کلا. [ وَ ک َ ] (اِخ ) دهی است از دهستان قره طغان بخش بهشهر شهرستان ساری . دارای 190 تن سکنه . آب آن از رودخانه ٔ نکا. محصول آنجا برنج ، غلات و مختصر مرکب
سیاوش گردلغتنامه دهخداسیاوش گرد. [ وَ گ ِ ] (اِخ ) سیاوخش گرد است که نام شهر سیاوخش باشد. (برهان ). نام شهری بوده در توران که سیاوش آنرا بنام خود بناکرده . (آنندراج ).
سیاوش کسراییواژهنامه آزادسیاوش کَسرائی (۵ اسفند ۱۳۰۵ هشت بهشت اصفهان - ۱۹ بهمن ۱۳۷۴ وین) شاعر و نقاش. سیاوش کسرائی سُراینده منظومهٔ «آرش کمانگیر»، نخستین منظومۀ حماسی نیمایی است. وی یکی