سیادتلغتنامه دهخداسیادت . [ دَ ] (ع مص ) سیادة. رجوع به سیادة شود. || (اِمص ) بزرگی . سرداری . (غیاث ). مهتری : مهتران ... قصد زیردستان از مذهب سیادت محظور شناسد. (کلیله و دمنه )
سیادتفرهنگ انتشارات معین(دَ) [ ع . سیادة ] 1 - (مص ل .) سروری ، شرف یافتن . 2 - (اِمص .) بزرگی ، سروری .
صاحب گیسوییلغتنامه دهخداصاحب گیسویی . [ ح ِ ] (حامص مرکب ) سیادت . علوی بودن : گر کند با تو کسی دعوی به صاحب گیسویی گیسو از شرمت فروریزد پدید آید کلی .سوزنی .