سگ گللغتنامه دهخداسگ گل . [ س َ گ َ ] (اِ) نوعی از نسترن وحشی در کتول و آمل و دیلمان . (از یادداشت مؤلف ).
سگِ گلِّهگویش بختیاریسگ نگهبان گله (سگى بسیار قوى که به گرگ حمله مىکند این نوع سگان اگر درصحرا به کسى حمله کنند حتما باید آن شخص بنشیند تا سگ از حمله منصرفشود).
سگگویش اصفهانی تکیه ای: kuya طاری: köva طامه ای: kuɹa / kuɹe / kuwa طرقی: köya کشه ای: köva نطنزی: kuya
سگِ گلِّهگویش بختیاریسگ نگهبان گله (سگى بسیار قوى که به گرگ حمله مىکند این نوع سگان اگر درصحرا به کسى حمله کنند حتما باید آن شخص بنشیند تا سگ از حمله منصرفشود).
سینَه وَنِّ سگگویش بختیاریسینهبند سگ (سگِ گلّه به هنگام حمله اگر چند متر فاصله داشته باشد،اولین ضربه را با سینه به دشمن مىزند. بدین سبب او را به سینهبندىمجهز مىکنند که از چند لایه چرم ضخ
