سپیدهلغتنامه دهخداسپیده . [ س َ / س ِ دَ / دِ ] (اِ مرکب ) (از: سپید + َه ، پسوند صفت ساز) در پهلوی «سپتک » . گلی است . «خسرو کواتان بند 87» (حاشیه ٔ برهان قاطع چ معین ). گیاهی است شبیه نی بور
سپیدهفرهنگ فارسی معین(س دِ) (ص مر.) روشنایی کمی که هنگام آغاز صبح در آسمان مشرق پدیدار می شود، سفیده .
سپیدهفرهنگ مترادف و متضادبامدادان، سپیدهدم، سحر، سپیدهدمان، سحرگاهان، سفیده، شفق، طلیعه، فجر ≠ غروب، فلق
سایهپسندshade tolerant, shade demandingواژههای مصوب فرهنگستانویژگی گیاهی که قادر به رقابت زیستی در سایه است
سایه 2shade 1واژههای مصوب فرهنگستان1. رنگ حاصل از اختلاط یک رنگدانه یا رَزانۀ سیاه یا هر فام تیره با رنگدانه یا رَزانۀ دیگر 2. عمق رنگ 3. یک فام مشخص یا گونهای که تفاوتی اندک با آن دارد متـ . فامسایه
صده در صدهلغتنامه دهخداصده در صده . [ ص َ دَ / دِ دَص َ دَ / دِ ] (ق مرکب ) صدتاصدتا. صدصد : همه فیلسوفان صده در صده بپائینگه (؟) تخت او صف زده . نظامی .و این لغت در این
سپیدهدمفرهنگ مترادف و متضادبامداد، بامدادان، سپیدهدمان، پگاه، سپیدهدمان، سحر، سحرگاه، شفق، صبح، طلوع، فجر، فلق ≠ غروب
سپیده کردنلغتنامه دهخداسپیده کردن . [ س َ / س ِ دَ / دِ ک َ دَ ] (مص مرکب ) سپیده بر روی مالیدن : گفتم که سپیده کرده ای بهر کسی . عمربن مسعود.و رجوع به سپیده شود.
سپیده بالالغتنامه دهخداسپیده بالا. [ س َ / س ِ دَ / دِ ] (اِ مرکب ) صبح کاذب . (تاج المصادر بیهقی ) سپیده بالای . و رجوع به سپیده بالای شود.
سپیده بالایلغتنامه دهخداسپیده بالای . [ س َ /س ِ دَ / دِ ] (اِ مرکب ) صبح کاذب . (شرفنامه ). روشنی صبح صادق که آن را سپیده دم نیز گویند. (آنندراج ).
سپیده پهناییلغتنامه دهخداسپیده پهنایی . [ س َ / س ِدَ / دِ پ َ ] (اِ مرکب ) صبح کاذب . (ناظم الاطباء).
سپیده کردنلغتنامه دهخداسپیده کردن . [ س َ / س ِ دَ / دِ ک َ دَ ] (مص مرکب ) سپیده بر روی مالیدن : گفتم که سپیده کرده ای بهر کسی . عمربن مسعود.و رجوع به سپیده شود.
سپیده بالالغتنامه دهخداسپیده بالا. [ س َ / س ِ دَ / دِ ] (اِ مرکب ) صبح کاذب . (تاج المصادر بیهقی ) سپیده بالای . و رجوع به سپیده بالای شود.
سپیده بالایلغتنامه دهخداسپیده بالای . [ س َ /س ِ دَ / دِ ] (اِ مرکب ) صبح کاذب . (شرفنامه ). روشنی صبح صادق که آن را سپیده دم نیز گویند. (آنندراج ).
سپیده پهناییلغتنامه دهخداسپیده پهنایی . [ س َ / س ِدَ / دِ پ َ ] (اِ مرکب ) صبح کاذب . (ناظم الاطباء).
سپیده دملغتنامه دهخداسپیده دم . [ س َ / س ِ دَ / دِ دَ ] (اِ مرکب ) سحرگاه و دم صبح صادق . (برهان ). گاه طلوع صبح صادق و دمیدن سپیده . (آنندراج ). صبح صادق . (غیاث ). سحر. (شرفنامه ). فلق . مُغْرَب . (منتهی الارب ) <span class="h
چسپیدهلغتنامه دهخداچسپیده . [ چ َ دَ / دِ ] (ن مف / نف ) متصل شده و سریشمی شده . (ناظم الاطباء). دوسیده . ملتصق . || پیوسته شده و ملحق گشته . (ناظم الاطباء). || مایل و راغب شده . || مشغول شده . (ناظم الاطباء). رجوع به چسپیدن شو
اسپیدهلغتنامه دهخدااسپیده . [ اِ دَ / دِ ] (اِ) سپیده . لک سپید. سپیدی چشم . (رشیدی ): و اسپیده ٔ چشم که از قرحه پدید آمده باشد زائل گرداند. (ذخیره ٔ خوارزمشاهی ). || تخمه ٔ اطفال از شیر که چون پنیری شیر خورده برگرداند. || سپیدی صبح . (رشیدی ). || سپیدآب که زنا