سپه کشلغتنامه دهخداسپه کش . [ س ِ پ َه ْ ک َ / ک ِ ] (نف مرکب ) سرلشکر. لشکرکش . (شرفنامه ). کشنده ٔ سپاه . سردار سپاه . سپهبد : سپه کش چو قارن مبارز چو سام سپه تیغها برکشید از نی
سپه کشیلغتنامه دهخداسپه کشی . [ س ِ پ َه ْ ک َ / ک ِ ] (حامص مرکب ) عمل سپاه کش . سپاه کشی کردن : اقبال در این سپه کشی قائد توست در هر منزل پیک ظفر رائد توست .(از بدایع الازمان ).
سپاه کشلغتنامه دهخداسپاه کش . [ س ِ ک َ / ک ِ ] (نف مرکب ) پادشاهی یا امیری که سپاه برد بجنگی . || یکی از امراء شاهی که کارش کشیدن سپاه باشد.
سله کشلغتنامه دهخداسله کش . [ س َل ْ ل َ / ل ِ ک َ / ک ِ ] (نف مرکب ) آن جماعت که سبد میوه بر سر دارند. (از فرهنگ رشیدی ). حامل سله . (از آنندراج ).
سپه کشیلغتنامه دهخداسپه کشی . [ س ِ پ َه ْ ک َ / ک ِ ] (حامص مرکب ) عمل سپاه کش . سپاه کشی کردن : اقبال در این سپه کشی قائد توست در هر منزل پیک ظفر رائد توست .(از بدایع الازمان ).
سپهلغتنامه دهخداسپه . [ س ِ پ َه ْ ] (اِ) مخفف سپاه .(حاشیه ٔ برهان قاطع چ معین ) (آنندراج ) : رسیدند زی شهر چندان فرازسپه چشمه زد در نشیب و فراز. رودکی .بفرمود پس تا سپه گرد ک
توران سپهلغتنامه دهخداتوران سپه . [ س ِ پ َه ْ ] (اِ مرکب ) توران سپاه : بشد پیش توران سپه او به جنگ بغرید همچون دمنده نهنگ . فردوسی .تهمتن به توران سپه شد به جنگ بدانسان که نخجیر بی
کشلغتنامه دهخداکش . [ ک َ / ک ِ ] (اِمص ) بن مضارع فعل کشیدن . || (فعل امر) امر به کشیدن یعنی بکش . (برهان ) (از آنندراج ). دوم شخص مفرد از امر حاضر از کشیدن . (فرهنگ فارسی مع
کشیدنلغتنامه دهخداکشیدن . [ ک َ / ک ِدَ ] (مص ) (از: کش + یدن ، پسوند مصدری ) بردن . گسیل داشتن . سوق دادن . از جای به جائی نقل مکان دادن . (یادداشت مؤلف ). بردن از جایی به جای
