سپللغتنامه دهخداسپل . [ س َ پ َ ] (اِ) سم شتر و ناخن فیل .(برهان ). سم شتر و فیل و هر جانور ذوات الاخفاف . (آنندراج ): فِرْسِن ؛ سپل شتر. (منتهی الارب ) : زمانی بکردار مست اشتر
سپل دارلغتنامه دهخداسپل دار. [ س َ پ َ ] (نف مرکب ) ذات الخف . نرم پای . ج ، سپل داران (= نرم پایان ، ذوات الخف ). رجوع به سپل شود.
سپل دارلغتنامه دهخداسپل دار. [ س َ پ َ ] (نف مرکب ) ذات الخف . نرم پای . ج ، سپل داران (= نرم پایان ، ذوات الخف ). رجوع به سپل شود.
سپلشتلغتنامه دهخداسپلشت . [ س ِ پ ِ ل ِ / پ َ ل َ / پ ِ ل َ ] (اِ مرکب ) پیش آمدهای بد. بلاهای غیرمنتظره .- امثال :سپلشت آید و زن زاید و مهمان عزیزت برسد . (امثال و حکم ). رجوع
سپلشتفرهنگ فارسی عمید / قربانزادهحادثۀ بد؛ پیشامد بد: ◻︎ سپلشت آید و زن زاید و مهمان برسد (؟: معین: سپلشت).
بزرگ سپللغتنامه دهخدابزرگ سپل . [ ب ُ زُ س َ پ َ ] (ص مرکب ) جمل عیثوم ؛ شتر بزرگ سپل . (یادداشت دهخدا از منتهی الارب ). و رجوع به سپل شود.
