سوزاندگویش اصفهانی تکیه ای: besünâ طاری: bešsünâ طامه ای: boysüynâ طرقی: bešssünâ کشه ای: bešsünâ نطنزی: bašsuǰenâ / basüynâ
سوزاندگویش خلخالاَسکِستانی: bəsəjânəštəš دِروی: bə.suj.ân.əs.əš شالی: bəsujânəsəš کَجَلی: bu.suj.ân.əst.eš کَرنَقی: bəsujâmənəsəše کَرینی: bəsujânəsəšə کُلوری: bəsujânesəš گیلَوانی: bəsujânəsəš لِردی: busujânəsəšə
سوزاندگویش کرمانشاهکلهری: sezân گورانی: sezân سنجابی: sezân کولیایی: asezân زنگنهای: sezân جلالوندی: sozân زولهای: sozân کاکاوندی: sozân هوزمانوندی: sozân
میسوزاندگویش خلخالاَسکِستانی: səjânə دِروی: suj.ân.ə شالی: sujânə کَجَلی: mu.sujân.e/iya کَرنَقی: sujâmənə کَرینی: sujânə کُلوری: sujânə گیلَوانی: sujânə لِردی: sujânə
میسوزاندگویش کرمانشاهکلهری: seze:ne:d گورانی: seze:ne:d سنجابی: seze:ne:d کولیایی: asezne: زنگنهای: seze:ne:d جلالوندی: masoze:ne: زولهای: masoze:ne: کاکاوندی: masoze:ne: هوزمانوندی: masoze:ne:
شازندلغتنامه دهخداشازند. [ زَ ] (اِخ ) همان ادریس آباد سابق است . نام ایستگاه راه آهن میان سمنگان و نورآباد است که در 354 هزارگزی ایستگاه راه آهن اراک واقع است . کارخانه ٔ قند شاهی بسال 1315 هَ . ش . به علت مساعد نبودن آن ناحی
سازندformantواژههای مصوب فرهنگستانتمرکز انرژی صوتی که در طیفنگاشت بهصورت نوارهای افقی تیره دیده میشود و تأثیر شکل مجرای گفتار در جریان هوا را نشان میدهد
سوزاندنلغتنامه دهخداسوزاندن . [ دَ ] (مص ) سوزانیدن . (ناظم الاطباء). آتش زدن : بسوزاندم هر شبی آتشش سحر زنده گردم به بوی خوشش . سعدی .مبارک ساعتی باشد که با منظور بنشینی به نزدیکت بسوزاند مگر از دور بنشینی . <p class="author"
سوزاندنفرهنگ فارسی عمید۱. چیزی را آتش زدن یا در آتش انداختن که بسوزد؛ آتش زدن در چیزی.۲. با حرارت زیاد سبب آسیب یا آزار شدن.۳. [مجاز] اثر گذاشتن؛ تٲثیر گذاشتن.۴. [مجاز] تباه کردن؛ ضایع ساختن.
عطرسوزلغتنامه دهخداعطرسوز. [ ع ِ ] (نف مرکب ) عطر سوزنده .آنکه یا آنچه عطر را می سوزاند. || (اِ مرکب ) بوی سوز. عودسوز. مجمر. (یادداشت مرحوم دهخدا).
رخت سوزلغتنامه دهخدارخت سوز. [ رَ ] (نف مرکب ) رخت سوزنده . آنکه اثاث البیت خود را می سوزاند. (ناظم الاطباء). || آنچه رخت را بسوزاند. سوزنده ٔ جامه و مان : بدین غافلی می گذاریم روزکه در مازنند آتش رخت سوز.نظامی .
سوزاندنلغتنامه دهخداسوزاندن . [ دَ ] (مص ) سوزانیدن . (ناظم الاطباء). آتش زدن : بسوزاندم هر شبی آتشش سحر زنده گردم به بوی خوشش . سعدی .مبارک ساعتی باشد که با منظور بنشینی به نزدیکت بسوزاند مگر از دور بنشینی . <p class="author"
سوزاندنفرهنگ فارسی عمید۱. چیزی را آتش زدن یا در آتش انداختن که بسوزد؛ آتش زدن در چیزی.۲. با حرارت زیاد سبب آسیب یا آزار شدن.۳. [مجاز] اثر گذاشتن؛ تٲثیر گذاشتن.۴. [مجاز] تباه کردن؛ ضایع ساختن.
میسوزاندگویش اصفهانی تکیه ای: asüne طاری: asüna طامه ای: süyne طرقی: assüna کشه ای: asüna نطنزی: suǰena / süyna
میسوزاندگویش خلخالاَسکِستانی: səjânə دِروی: suj.ân.ə شالی: sujânə کَجَلی: mu.sujân.e/iya کَرنَقی: sujâmənə کَرینی: sujânə کُلوری: sujânə گیلَوانی: sujânə لِردی: sujânə
میسوزاندگویش کرمانشاهکلهری: seze:ne:d گورانی: seze:ne:d سنجابی: seze:ne:d کولیایی: asezne: زنگنهای: seze:ne:d جلالوندی: masoze:ne: زولهای: masoze:ne: کاکاوندی: masoze:ne: هوزمانوندی: masoze:ne: