سورچرانلغتنامه دهخداسورچران . [ چ َ ] (نف مرکب ) (تداول عامیانه ) آنکه بیشتر بمهمانیها رود از شکم پرستی . طفیل العرائس . سوری . (یادداشت بخط مؤلف ). آنکه دایماً در فکر سور خوردن باشد. سوری . || مفت خور. (فرهنگ فارسی معین ).
سورچرانفرهنگ فارسی عمیدکسی که هرجا سور و مهمانی باشد بیدعوت برود و بیشتر اوقات بر سر سفرۀ دیگران غذا بخورد.
سورچرانیلغتنامه دهخداسورچرانی . [ چ َ ] (حامص مرکب ) سور خوردن . (فرهنگ فارسی معین ). عمل سورچران . کار سورچران . || مفت خوری . (فرهنگ فارسی معین ).
سورچرانیلغتنامه دهخداسورچرانی . [ چ َ ] (حامص مرکب ) سور خوردن . (فرهنگ فارسی معین ). عمل سورچران . کار سورچران . || مفت خوری . (فرهنگ فارسی معین ).
موسکَه زدنگویش بختیاری1. جستجوى غذا از طریق بو کشیدن (براى سگ بهکار رود)؛ 2. (کنایى) آدم چاپلوس و سورچران.
سورچرانیلغتنامه دهخداسورچرانی . [ چ َ ] (حامص مرکب ) سور خوردن . (فرهنگ فارسی معین ). عمل سورچران . کار سورچران . || مفت خوری . (فرهنگ فارسی معین ).