سه لبهلغتنامه دهخداسه لبه . [ س ِ ل َ ب َ / ب ِ ] (ص نسبی مرکب ) لب شکری . آنکه یکی از دو لب زیرین یا زبرین او شکافته ٔ مادرزاد باشد. (یادداشت بخط مؤلف ). رجوع به سه لب شود.
سه لبلغتنامه دهخداسه لب . [ س ِ ل َ ] (ص مرکب ) کسی که در لب یا پیرامون دهان وی ریش و قرحه باشد. (ناظم الاطباء). رجوع به سه لبه شود.
ابوطاهرلغتنامه دهخداابوطاهر. [ اَ هَِ ] (اِخ ) احمدبن محمّدبن ابراهیم بن سلفه ٔ [ سه لَبَه ] اصفهانی . (472 - 576 هَ . ق .). رجوع به احمد... و رجوع به ابوطاهر حافظالسلفی شود.
لب شکریلغتنامه دهخدالب شکری . [ ل َ ش َ / ش ِ ک َ ] (ص مرکب ) خرگوش لب . شکافته لب . چهارلب . سه لبه . سلفه . سلنج . سه لنج . کفیده لب . اَعلم . علماء. افلح . صاحب آنندراج گوید: لب
انجرهلغتنامه دهخداانجره . [ اَ ج َ رَ / رِ ] (اِ) گزنه . (ناظم الاطباء). نباتی است که آنرا نبات النار گویند و تخم آنرا قریض خوانند و تخم آن مستعمل است . سه درم آنرا با شیرتازه بخ