سهپایةدوغزنیگویش اصفهانی تکیه ای: --------- طاری: seppâ طامه ای: čub-e nere طرقی: ču:nera کشه ای: sepâyamašk نطنزی: --------
احمدلغتنامه دهخدااحمد. [ اَ م َ ] (اِخ ) ابن ابی دؤاد فرج بن جریربن ملک بن عبداﷲبن عبادبن سلام بن عبدهندبن لخم بن مالک بن قیض بن منعةبن برجان بن دوس بن الدّئل بن امیّةبن حذیفةب
راولین سنلغتنامه دهخداراولین سن . [ س ُ ] (اِخ ) (1810-1895م .) یکی از چهار عالم آسورشناس انجمن آسیایی پادشاهی لندن . وی از صاحب منصبان انگلیسی در خدمت دولت ایران بود و نمیدانست که ا
ثابتلغتنامه دهخداثابت . [ ب ِ ] (اِخ )ابن ابراهیم بن زهرون . طبیب حرانی مکنی به ابی الحسن .مؤلف مطرح الأنظار گوید کنیت او ابوالحسن و از اطبای مشهور مائه ٔ چهارم هجری ، و بوفور
احمدلغتنامه دهخدااحمد. [ اَ م َ ] (اِخ ) نهرجوری . شاعر عروضی مکنی به أبواحد. او را در عروض تصانیفی است و وی بدانش عروض عارف و حاذق است و در آن علم در مرتبت ابوالحسن عروضی و عم
ابومنصورلغتنامه دهخداابومنصور. [ اَ م َ ] (اِخ ) ابن عبدالرزاق طوسی . از بزرگزادگان طوس . او در حدود 335 هَ . ق . یا کمی پیش از آن از جانب ابوعلی احمدبن محمدبن مظفربن محتاج چغانی سپ
