لغتنامه دهخدا
شنفری . [ ش َ ف َ را ] (اِخ ) نام شاعری است ازدی از حد درگذرنده و منه المثل : اعدی من الشنفری . (منتهی الارب ). او را بجهت حدت یا ستبری دو لب بدین نام خوانده اند. (از اقرب الموارد).شمس بن مالک ملقب به شنفری بن الازدی ، شاعر جاهلی . او و تأبط شرا از عدائین عرب به شمار می