سملجلغتنامه دهخداسملج . [ س َ م َل ْ ل َ ] (ع ص ) مرد سبک و خفیف . (ناظم الاطباء). سبک . (آنندراج ) (منتهی الارب ). خفیف . (اقرب الموارد). || شیر شیرین . (منتهی الارب ) (آنندراج
سملجلغتنامه دهخداسملج . [ س َ ل َ ] (ع ص ) مرد درازو گردنره . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء).
سملجةلغتنامه دهخداسملجة. [ س َ ل َ ج َ ] (ع مص ) آسان فروبردن چیزی را به گلو. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء).
سمجفرهنگ انتشارات معین(سُ مْ) (اِ.) = سمچ : 1 - نقب ، راه زیر - زمینی . 2 - سرداب . 3 - زندان زیرزمینی . 4 - آغل گوسفندان در زیرزمین یا در کوه .
سملجةلغتنامه دهخداسملجة. [ س َ ل َ ج َ ] (ع مص ) آسان فروبردن چیزی را به گلو. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء).
درازنرهلغتنامه دهخدادرازنره .[ دِ ن َ رَ / رِ ] (ص مرکب ) آنکه نره ای دراز دارد، چون : اسب درازنره . (یادداشت مرحوم دهخدا). که شرم بلند و طویل دارد: سَملَج ؛ مرد دراز و گرد نره . ف
شیرلغتنامه دهخداشیر. (اِ) مایعی سپید و شیرین که از پستان همه ٔ حیوانات پستاندار ترشح می کند، و به تازی لبن گویند. (ناظم الاطباء) (از برهان ). به معنی شیر است که می خورند، و به