۱. پارهآجر
۲. (صفت) [قدیمی] ویژگی کالای پَست و بی‌بها.
۳. [قدیمی] دشنام.
۴. [قدیمی] سهو و خطا در گفتن یا نوشتن.
۵. (اسم مصدر) [قدیمی] فضیحت؛ رسوایی.
۶. (اسم، صفت) [قدیمی] شخص ضعیف و فرومایه.
⟨ سقط شدن: (مصدر لازم)
۱. [عامیانه] مردن.
۲. تلف شدن حیوان چهارپا.
⟨ سقط گفتن: (مصدر متعدی) [قدیمی] دشنام دادن؛ ناسزا گفتن.
بنیم
۱. اندک، کم، کمارزش
۲. گوشه، ناحیه
۳. خطا، سهو، غلط، لغزش، اشتباه
۴. دشنام، سخنزشت، فحش، ناسزا
۵. تباه، ضایع، نابود
۶. درگذشتن، مردن، هلاکشدن
۷. بیمقدار، خوار، زبون، نبهره فرومایه
۸. رسوایی، فضیحت
۹. پارهخشت، پارهآجر