سفالگویش اصفهانی تکیه ای: geli طاری: sufâl طامه ای: sofâl/ geli طرقی: söfâl/geli/kâši کشه ای: sofâl نطنزی: geli
پیزانلغتنامه دهخداپیزان . (اِخ ) از منجمان قرن 14 م . است که به استخراجات رملیه ٔ خود اشتهار یافته است . وی در بولونی متولد شد و بفرانسه رفت و بدریافت عطایا و احسان بسیار از طرف
دنأتلغتنامه دهخدادنأت . [ دَ ءَ ] (از ع ، اِمص ) دناءة.پستی و فرومایگی و دونی و پست فطرتی و ناکسی و زبونی و کمینگی . (ناظم الاطباء) (از غیاث ). ناکسی و زبونی .(آنندراج ). بخل .
رذالتلغتنامه دهخدارذالت . [ رَ ل َ ] (ع اِمص ) رَذالة. ناکسی و فرومایگی و پستی فطرت و دون طبعی . (ناظم الاطباء). پستی .ناکسی . فرومایگی . دنائت . خست . خساست . حقارت . سفالت .(یا
پستیلغتنامه دهخداپستی . [ پ َ ] (حامص ) پائینی . فرود. سِفل . سُفل . سفح . حضیض . مقابل بالا و بالائی : چو آگاه شد رستم نامجوی ز پستی ببالا نهادند روی . فردوسی .ز جنگش به پستی ب