سعدانلغتنامه دهخداسعدان . [ س َ ] (اِخ ) ابن مبارک طخارستانی مکنی به ابوعثمان الضریر نحوی . از روات علم و ادب و کوفی مذهب بود. از ابی عبیدة معمربن مثنی روایت کرد و از او محمدبن ح
سعدانلغتنامه دهخداسعدان . [ س َ ] (اِخ ) مشتری و زهره . دو ستاره اند. (مهذب الاسماء) (المنجد) : دل او ثانی خورشید فلک دانم و بازخلق او ثالث سعدان به خراسان یابم . خاقانی .رخ طالع
سعدانلغتنامه دهخداسعدان . [ س َ ] (اِخ )موضعی است از شروان . (غیاث ) (آنندراج ) : هم خلیفه فیض وبغداد است هم فیض کفش دجله از سعدان و نیل از کردمان انگیخته .خاقانی .
سعدانلغتنامه دهخداسعدان . [س َ ] (ع اِ) نام گیاهی است و آن نیکوتر علف شتر است و سعدان را خاری باشد و بدان پستان را تشبیه کنند. (آنندراج ) (منتهی الارب ) (اقرب الموارد) : که داند
سعدانهلغتنامه دهخداسعدانه . [ س َ ن َ ] (ع اِ) پنجم سپل شتر. (از منتهی الارب ) (از آنندراج ). سپل شتر. (از اقرب الموارد). || گره بند نعل . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از اقرب الموا
ابوبکربن سعدانلغتنامه دهخداابوبکربن سعدان . [ اَ بو ب َ رِ ن ِ س َ ] (اِخ ) احمدبن محمد. یکی از شیوخ صوفیه صاحب جنید. برای طلاقت و فصاحتی که در او بود کرتی خلیفه او را بدربار روم بسفارت ف
ابن سعدانلغتنامه دهخداابن سعدان . [ اِ ن ُ س َ ] (اِخ ) ابراهیم بن محمدبن سعدان المبارک . از علمای نحو و لغت . او راست : کتاب الخیل . کتاب حروف القرآن . (ابن الندیم ).
ابن سعدانلغتنامه دهخداابن سعدان . [ اِ ن ُ س َ ] (اِخ ) ابوجعفر محمدبن سعدان الضریر. معلم کُتّاب و یکی از قراءبه قراءة حمزه و خود او قرائتی از خویش پیدا کرد. لیکن قرائتی تباه بود و ا
ابراهیم بن محمدبن سعدان بن المبارکلغتنامه دهخداابراهیم بن محمدبن سعدان بن المبارک . [ اِ م ِ ن ِ م ُ ح َم ْ م َ دِ ن ِ س َ ن ِ نِل ْم ُ رَ ] (اِخ ) رجوع به ابن سعدان ابراهیم ... شود.
سعدانهلغتنامه دهخداسعدانه . [ س َ ن َ ] (ع اِ) پنجم سپل شتر. (از منتهی الارب ) (از آنندراج ). سپل شتر. (از اقرب الموارد). || گره بند نعل . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از اقرب الموا
ابوبکربن سعدانلغتنامه دهخداابوبکربن سعدان . [ اَ بو ب َ رِ ن ِ س َ ] (اِخ ) احمدبن محمد. یکی از شیوخ صوفیه صاحب جنید. برای طلاقت و فصاحتی که در او بود کرتی خلیفه او را بدربار روم بسفارت ف
ابن سعدانلغتنامه دهخداابن سعدان . [ اِ ن ُ س َ ] (اِخ ) ابراهیم بن محمدبن سعدان المبارک . از علمای نحو و لغت . او راست : کتاب الخیل . کتاب حروف القرآن . (ابن الندیم ).
ابن سعدانلغتنامه دهخداابن سعدان . [ اِ ن ُ س َ ] (اِخ ) ابوجعفر محمدبن سعدان الضریر. معلم کُتّاب و یکی از قراءبه قراءة حمزه و خود او قرائتی از خویش پیدا کرد. لیکن قرائتی تباه بود و ا
ابراهیم بن محمدبن سعدان بن المبارکلغتنامه دهخداابراهیم بن محمدبن سعدان بن المبارک . [ اِ م ِ ن ِ م ُ ح َم ْ م َ دِ ن ِ س َ ن ِ نِل ْم ُ رَ ] (اِخ ) رجوع به ابن سعدان ابراهیم ... شود.