سرفرازلغتنامه دهخداسرفراز. [ س َ ف َ ] (نف مرکب ) کنایه از بلندی جاه و عزت و اعتبار و دولت . (برهان ) (ناظم الاطباء). باآبرو. باعزت . سربلند. بلندمرتبه . مهتر و بزرگ : چهل سال با شادکامی و نازبه داد و دهش بود آن سرفراز. فردوسی .بدو گ
سرفراز آمدنلغتنامه دهخداسرفراز آمدن . [ س َ ف َ م َ دَ] (مص مرکب ) مفتخر شدن . به خود بالیدن : پیش شمعرخش چو پروانه سر ببازند و سرفراز آیند.عطار.
سرفراز کردنلغتنامه دهخداسرفراز کردن . [ س َ ف َ ک َ دَ ] (مص مرکب ) بلندقدر کردن . مهتر ساختن . عزت و آبرو بخشیدن : و آنکه را دوست بیفکند از پای سرفرازش مکن ار شاه جم است . خاقانی .بردر خویش سرفرازم کن وز در خلق بی نیازم کن . <p c
سرفراز گردیدنلغتنامه دهخداسرفراز گردیدن . [ س َ ف َ گ َ دی دَ ] (مص مرکب ) مفتخر شدن . نازیدن : از عدل تو دین سرفراز گردیدوز جاه تو ملک افتخار دارد.مسعودسعد.
یلمه سرفرازلغتنامه دهخدایلمه سرفراز. [ ی َ م َ س َ ف َ ] (اِخ ) یکی از طوایف ایل قشقایی ایران ، مرکب از 300 خانوار است و در حوالی هونقان و کررویه مسکن دارند. (از جغرافیای سیاسی کیهان ص 80).
سرفرازیلغتنامه دهخداسرفرازی . [ س َ ف َ ] (حامص مرکب ) فخر. افتخار. مفاخرت . مباهات : پس ازچه رسد سرفرازی مراچو کوشش ترا گوی بازی مرا. اسدی .فخر ملکان شیرزاد شاهی کو را رسد از فخر سرفرازی . مسعودسعد.و
سرفراز آمدنلغتنامه دهخداسرفراز آمدن . [ س َ ف َ م َ دَ] (مص مرکب ) مفتخر شدن . به خود بالیدن : پیش شمعرخش چو پروانه سر ببازند و سرفراز آیند.عطار.
سرفراز کردنلغتنامه دهخداسرفراز کردن . [ س َ ف َ ک َ دَ ] (مص مرکب ) بلندقدر کردن . مهتر ساختن . عزت و آبرو بخشیدن : و آنکه را دوست بیفکند از پای سرفرازش مکن ار شاه جم است . خاقانی .بردر خویش سرفرازم کن وز در خلق بی نیازم کن . <p c
ناسرفرازلغتنامه دهخداناسرفراز. [ س َ ف َ ] (ص مرکب ) پست . دون . فرومایه . ناسرافراز. مقابل سرفراز. رجوع به سرفراز شود : کتایون و آن مرد ناسرفرازمرا داشتند از چنین کار باز.فردوسی .
سرفراز آمدنلغتنامه دهخداسرفراز آمدن . [ س َ ف َ م َ دَ] (مص مرکب ) مفتخر شدن . به خود بالیدن : پیش شمعرخش چو پروانه سر ببازند و سرفراز آیند.عطار.
سرفراز کردنلغتنامه دهخداسرفراز کردن . [ س َ ف َ ک َ دَ ] (مص مرکب ) بلندقدر کردن . مهتر ساختن . عزت و آبرو بخشیدن : و آنکه را دوست بیفکند از پای سرفرازش مکن ار شاه جم است . خاقانی .بردر خویش سرفرازم کن وز در خلق بی نیازم کن . <p c
سرفراز گردیدنلغتنامه دهخداسرفراز گردیدن . [ س َ ف َ گ َ دی دَ ] (مص مرکب ) مفتخر شدن . نازیدن : از عدل تو دین سرفراز گردیدوز جاه تو ملک افتخار دارد.مسعودسعد.
سرفرازی دادنلغتنامه دهخداسرفرازی دادن . [ س َ ف َ دَ ] (مص مرکب ) بلندقدر ساختن . آبرو بخشیدن . مفتخر کردن : کسی را کجا سرفرازی دهدنخستین درش بی نیازی دهد. فردوسی .ترا زین سپس بی نیازی دهم به مازندران سرفرازی دهم . <p class="author
سرفرازی کردنلغتنامه دهخداسرفرازی کردن . [ س َ ف َ ک َ دَ ] (مص مرکب ) افتخار کردن : ولیکن چو شه تیغبازی کندسر تیغ او سرفرازی کند. نظامی . || تکبر کردن . به خود بالیدن : همه مردمی سرفرازی کندسر آن شد که مردم
ناسرفرازلغتنامه دهخداناسرفراز. [ س َ ف َ ] (ص مرکب ) پست . دون . فرومایه . ناسرافراز. مقابل سرفراز. رجوع به سرفراز شود : کتایون و آن مرد ناسرفرازمرا داشتند از چنین کار باز.فردوسی .
یلمه سرفرازلغتنامه دهخدایلمه سرفراز. [ ی َ م َ س َ ف َ ] (اِخ ) یکی از طوایف ایل قشقایی ایران ، مرکب از 300 خانوار است و در حوالی هونقان و کررویه مسکن دارند. (از جغرافیای سیاسی کیهان ص 80).