سرشاخهلغتنامه دهخداسرشاخه . [ س َ خ َ /خ ِ ] (اِ مرکب ) گلی که بر سر شاخ باشد. (بهار عجم ) (آنندراج ). شاخه ٔ گل دار. (ناظم الاطباء) : بچهره مایه ٔ حسن گلستان گلی سرشاخه ٔ آتش پرستان . حکیم زلالی (از بهار عج
سرشاخهtwigواژههای مصوب فرهنگستانانشعابی نورسته از انتهای شاخه که معمولاً متعلق به فصل سپریشدۀ رویش است