سرخوشیلغتنامه دهخداسرخوشی . [ س َ خوَ / خ ُ ] (حامص مرکب ) سرور و نشأه ٔ شراب . || مستی به اعتدال . (غیاث ) (آنندراج ) : بوقت سرخوشی از آه و ناله ٔ عشاق به صوت و نغمه ٔ چنگ و چغا
سرخوشی‌زاeuphorogenicواژه‌های مصوب فرهنگستانویژگی حادثهای غالباً غیرمنتظره که نگرش فرد را از حالتی که میتواند خنثی یا افسرده یا برانگیخته یا خوشبین باشد تغییر دهد