سرایچه ٔ فلکلغتنامه دهخداسرایچه ٔ فلک . [ س َ چ َ / چ ِ ی ِ ف َ ل َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) عرش مجید. (آنندراج ).
سرایچهلغتنامه دهخداسرایچه . [ س َ چ َ / چ ِ ] (اِ مصغر) سَراچه . خیمه ٔ کلان . || سرای کوچک . (آنندراج ) : بخط خویش سرایی بدین نیکویی و چندین سرایچه ها و میدانها... (تاریخ بیهقی چ
سرایچه ٔ اورنگلغتنامه دهخداسرایچه ٔ اورنگ . [ س َ چ َ / چ ِ ی ِ اَ / اُو رَ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) دنیا. (آنندراج ).
سراچهفرهنگ انتشارات معین(سَ چَ یا چِ)(اِمصغ .)1 - سرای کوچک . 2 - خلوت خانه . 3 - صندوقچه ای که درون صندوق بزرگی قرار گیرد.
سراچه ٔ گللغتنامه دهخداسراچه ٔ گل . [ س َ چ َ / چ ِ ی ِ گ ُ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از عرش باشد که فلک اعظم است . (آنندراج ) (برهان ). عرش . (رشیدی ). || کنایه از دنیا. (برها
سراچهلغتنامه دهخداسراچه . [ س َ چ َ / چ ِ ] (اِ مصغر) از: سرا(سرای ) + چه ، پسوند تصغیر. (حاشیه ٔ برهان قاطع چ معین ). سرای کوچک . (آنندراج ) (برهان ). سرای خرد. (شرفنامه ٔ منیری
مهنالغتنامه دهخدامهنا. [ م ُ هََ ن ْ نا ] (ع ص ) مهناء. گوارا. گوارا گردیده . گوارا شده . باعافیت . خوشگوار. گوارنده . (ترجمان علامه ٔ جرجانی ص 96). گوارا و هاضم و خوشمزه . (غیا
ساحتلغتنامه دهخداساحت . [ ح َ ] (ع اِ) ساحة. میان سرای . گشادگی میان سرایها. فراخنای سرای . فراخای خانه . صحن خانه . حیاط. ج ، ساح . سوح . ساحات : و چون [ در مسجد الاقصی ] بدیوا
آوالغتنامه دهخداآوا. (اِ) مخفف آواز . آواز. بانگ . ندا. آوازه . صوت . (صراح ). آوای . ازمل : ای بلبل خوش آوا آوا ده ای ساقی آن قدح رابا ما ده . رودکی .هزارآوا به بستان در کند ا