سرایدارلغتنامه دهخداسرایدار. [ س َ ] (نف مرکب ، اِ مرکب ) خانه دار. (آنندراج ). حافظ خانه . مستخدم و نگهبان سرا. از مشاغل دوره ٔ صفویه که در دربار صفوی تصدی داشته است : آنچه از قال
سرایداردیکشنری فارسی به انگلیسیcaretaker, custodian, doorkeeper, gatekeeper, janitor, porter, superintendent
سرایدارلغتنامه دهخداسرایدار. [ س َ ] (نف مرکب ، اِ مرکب ) خانه دار. (آنندراج ). حافظ خانه . مستخدم و نگهبان سرا. از مشاغل دوره ٔ صفویه که در دربار صفوی تصدی داشته است : آنچه از قال
