سرایلغتنامه دهخداسرای . [ س َ ] (اِ) سَرا. خانه که به عربی بیت خوانند. (برهان ). خانه . (آنندراج ) (رشیدی ). دار. (منتهی الارب ) (دهار) (المنجد). منزل . (منتهی الارب ) : دور مان
سرایلغتنامه دهخداسرای . [ س َ ] (اِخ ) دهی است از دهستان بدوستان بخش هریس شهرستان اهر. دارای 1734 تن سکنه است . آب آنجا از چشمه تأمین میشود. محصول آن غلات ، حبوب . (از فرهنگ جغ
سرایلغتنامه دهخداسرای . [ س َ ] (اِخ ) دهی است از دهستان شرفخانه ٔ بخش شبستر شهرستان تبریز. دارای 744 تن سکنه است . آب آنجا از چشمه تأمین میشود. محصول آن غلات ، حبوب . (از فرهن
صرعیلغتنامه دهخداصرعی . [ ص َ ] (ص نسبی ) کسی که مرض صرع دارد. کسی که او را مرض صرع باشد. (غیاث ) (آنندراج ) : بیهش نیم و چو بیهشان باشم صرعی نیم وبصرعیان مانم . مسعودسعد.شیفتم
صرعیلغتنامه دهخداصرعی . [ ص َ ع َ ] (ع اِ) تثنیه ٔ صَرْع . صَرْعان .بامداد و شبانگاه : اتیته صَرْعَی ِ النهار؛ آمدم او را بامداد و شبانگاه . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).
سرای دودرلغتنامه دهخداسرای دودر. [ س َ ی ِ دُ دَ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) کنایه از دنیا : دویست و پنجه و سه سال کرد عمر چو هودبدست مرگ زبون شد در این سرای دودر.ناصرخسرو.
سرای درنگلغتنامه دهخداسرای درنگ . [ س َ ی ِ دِ رَ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) جای باش . جای آرامش . اقامتگاه . منزلگاه : اگر شارسان از بر کوهسارسرای درنگ است و جای شمار. فردوسی .چنین
سرای هفت رخشانلغتنامه دهخداسرای هفت رخشان . [ س َ ی ِ هََ رَ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از آسمان . (برهان ) (آنندراج ).
سرای درملغتنامه دهخداسرای درم . [ س َ ی ِ دِ رَ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) دارالضرب . دارالسکه . ضرابخانه : شهرکی است از وی تا لب رود پرک فرسنگی است و اندر وی سرای درم زدن است [ به
سرای دودرلغتنامه دهخداسرای دودر. [ س َ ی ِ دُ دَ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) کنایه از دنیا : دویست و پنجه و سه سال کرد عمر چو هودبدست مرگ زبون شد در این سرای دودر.ناصرخسرو.
سرای درنگلغتنامه دهخداسرای درنگ . [ س َ ی ِ دِ رَ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) جای باش . جای آرامش . اقامتگاه . منزلگاه : اگر شارسان از بر کوهسارسرای درنگ است و جای شمار. فردوسی .چنین
سرای هفت رخشانلغتنامه دهخداسرای هفت رخشان . [ س َ ی ِ هََ رَ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از آسمان . (برهان ) (آنندراج ).
سرای درملغتنامه دهخداسرای درم . [ س َ ی ِ دِ رَ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) دارالضرب . دارالسکه . ضرابخانه : شهرکی است از وی تا لب رود پرک فرسنگی است و اندر وی سرای درم زدن است [ به
سرای شمردهلغتنامه دهخداسرای شمرده . [ س َ ی ِ ش ِ / ش ُ م َ / م ُدَ / دِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) خانه ای را گویند که رعایا مال واجبی خود را در آنجا شمرده تسلیم تحویل داران دیوانی ن
