سجیللغتنامه دهخداسجیل . [ س َ ] (ع اِ) بهره . (منتهی الارب ). نصیب . (اقرب الموارد). || (ص ) سخت ودرشت : دلو سجیل ؛ دلو بزرگ . ضرع سجیل ؛ پستان دراز فروهشته ٔ فراخ پوست . (منتهی
سجیللغتنامه دهخداسجیل . [ س ِج ْ جی ] (ع اِ) سنگ گل . (منتهی الارب ) (نصاب الصبیان ) (ترجمان القرآن ). سنگ گل و آن نوعی از سنگ خام است . (غیاث ). در المعرب از ابن قتیبه سجیل بفا
سجیلةلغتنامه دهخداسجیلة. [ س َ ل َ ] (ع ص ) دلو سجیلة؛ دلو بزرگ . (منتهی الارب ) (مهذب الاسماء) (اقرب الموارد). || خصیة سجیلة؛ خایه ٔ فروهشته ٔ فراخ غلاف . (منتهی الارب ).
سجیلةلغتنامه دهخداسجیلة. [ س َ ل َ ] (ع ص ) دلو سجیلة؛ دلو بزرگ . (منتهی الارب ) (مهذب الاسماء) (اقرب الموارد). || خصیة سجیلة؛ خایه ٔ فروهشته ٔ فراخ غلاف . (منتهی الارب ).
سنگ گللغتنامه دهخداسنگ گل . [ س َ گ ِ گ ِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) سجیل . (نصاب الصبیان ) (ترجمان القرآن ).
خواتیم لمنیهلغتنامه دهخداخواتیم لمنیه . [خ َ ل ُ ی َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) طین مختوم . سجیل . (یادداشت بخط مؤلف ). رجوع به خواتیم الملک شود.
