گلرنگلغتنامه دهخداگلرنگ . [ گ ُ رَ ] (اِخ ) نام اسب رستم است : || نام اسب فریدون : برآمد چو باد دمان از برش بشد تیز گلرنگ زیر اندرش . فردوسی .سرش تیز شد کینه و جنگ رابه آب اندر ا
کله کدولغتنامه دهخداکله کدو. [ ک َل ْ ل َ / ل ِ ک َ ] (ص مرکب ) در تداول عامه ، آنکه موی سر او بشده باشد. داس . دغ سر. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). کله طاس . کچل . کسی که سرش مو ند
رگلغتنامه دهخدارگ . [ رَ ] (اِ) عِرق . (آنندراج ) (ناظم الاطباء). مجرای لوله مانندی که متفرق می سازد مواد مایعه را در بدن حیوان یا در اجزای مختلفه ٔ نبات . (ناظم الاطباء). لول
سیافلغتنامه دهخداسیاف . [ س َی ْ یا ] (ع ص ) شمشیرگر. شمشیرزن . (ناظم الاطباء). شمشیرزن . (غیاث اللغات ). شمشیردار. (دهار) (مهذب الاسماء). شمشیرگر. صاحب تیغ. (منتهی الارب ). ||
گذشتهلغتنامه دهخداگذشته . [ گ ُ ذَ ت َ / ت ِ ] (ن مف / نف ) ماضی . ماضیه . پیشین . بشده . رفته . وقتی که برفته . زمانی پیش از حال . مقابل آینده . استقبال . آتیه : سالِفَه ؛ ایام