ستیزندهلغتنامه دهخداستیزنده . [ س ِزَ دَ / دِ ] (نف ) آنکه خصومت و لجاجت کند. (آنندراج ). لجوج . ژکاره . (فرهنگ اسدی نخجوانی ) : هجیر ستیزنده ٔ بد گمان که میداشت راز سپهبد نهان . ف
ستیهندهلغتنامه دهخداستیهنده . [ س ِ هََ دَ / دِ ] (نف ) نافرمان و سخن ناشنو. (برهان ). بی فرمان . (جهانگیری ). || ستیزه کننده . (برهان ) (آنندراج ). لجوج . (منتهی الارب ). عنید. عن
ستیزندگیلغتنامه دهخداستیزندگی . [ س ِ زَ دَ /دِ ] (حامص ) خصومت و منازعه و مناقشه و لجاجت . (ناظم الاطباء). جنگ و جدال . (مجموعه ٔ مترادفات ص 112).
دریاستیزلغتنامه دهخدادریاستیز. [ دَرْس ِ ] (نف مرکب ) بسیار ستیزنده . پرستیز : به امید آن کوه دریاستیزکه اندازدش ابرسیلاب ریز.نظامی .
بدآویزلغتنامه دهخدابدآویز. [ ب َ] (نف مرکب ) ستیزنده . به بدی چنگ زننده : ای همچو مهین مار بدآویز و خشوک پر زهر چو ماری و چو ماهی همه سوک .سوزنی .