ستاوهلغتنامه دهخداستاوه . [ س َ / س ِ وَ /وِ ] (اِ) مکر و فریب و حیله و خدعه . (برهان ). مکر.(اوبهی ) (جهانگیری ) (رشیدی ) (آنندراج ) : اندیشه از برای تو هر دم ستاوه ای .؟ (از آن
ستارهگویش اصفهانی تکیه ای: setâra طاری: üssâra طامه ای: essâra طرقی: ösâra کشه ای: össâra نطنزی: setâra
ستارهلغتنامه دهخداستاره . [ س ِ رَ / رِ ] (اِ) اوستا «ستار» ، پهلوی «ستارک « » نیبرگ 207»، هندی باستان «ستر» ، ارمنی «استی » ، کردی «ایستیرک » ، افغانی «ستورایی » و «ستارغا» (چشم
ستابهلغتنامه دهخداستابه . [ س ِ ب َ / ب ِ ] (اِ) فریب و مکر و حیله و ستاوه . (ناظم الاطباء) (آنندراج ) (اشتینگاس ). رجوع به ستاوه شود.
ستارهلغتنامه دهخداستاره . [ س ِ رَ / رِ ] (اِ) اوستا «ستار» ، پهلوی «ستارک « » نیبرگ 207»، هندی باستان «ستر» ، ارمنی «استی » ، کردی «ایستیرک » ، افغانی «ستورایی » و «ستارغا» (چشم