ستادهلغتنامه دهخداستاده .[ س ِ / س َ دَ / دِ ] (ن مف / نف ) ایستاده . سرپا. قائم . || (اِ) خیمه و چادر. (ناظم الاطباء).
گذر انداختنلغتنامه دهخداگذر انداختن . [ گ ُ ذَ اَ ت َ ] (مص مرکب ) عبور کردن از. رفتن به سوی کسی یا چیزی . از حال کسی جویا شدن : عمری به درش ستاده ماندم چون بر سر من گذر نینداخت . دروی
زرین درفشلغتنامه دهخدازرین درفش . [ زَرْ ری دَ / دِ رَ ] (اِمرکب ) درفشی ساخته از زر. علَمی از طلا : ستاده ملک زیر زرین درفش ز سیفور بر تن قبای بنفش . نظامی .ز بس پرنیانهای زرین درفش
ستادلغتنامه دهخداستاد. [ س ِ ] (اِ) مخفف ایستاد باشد که برپای بودن است . (برهان ) : اساسی که بر آب داند ستادشتابنده کوهی ز آسیب باد. امیرخسرو. || مخفف استاد و ستانده و ستنده و س
صیرفی هندیلغتنامه دهخداصیرفی هندی . [ رَ ی ِ هَِ ] (اِخ ) قاضی بود و مداحی سلطان فیروزشاه را نموده . این دو بیت از اوست :گرفت مشرق و مغرب ز فرّ یزدانی چو آفتاب جهانگیر تیغ سلطانی شه م
