سبیجهلغتنامه دهخداسبیجه . [ ] (اِ) از کتاب حدود العالم که بسال 372 هَ .ق . تألیف شده چنان استنباط می شود که سبیجه نوعی حیوان است از قبیل سمور و سنجاب و فنک و جز آن : و از این نا
سبیجةلغتنامه دهخداسبیجة. [ س َ ج َ ] (معرب ، اِ) گلیم سیاه . || شاماکچه . (منتهی الارب ). || لباس سیاه . || بقیر. (اقرب الموارد). رجوع به سبیج شود.
سبیداجلغتنامه دهخداسبیداج . [ س َ ] (معرب ، اِ)اسفیداج . اسفناج . اسبناخ . اسفناغ . (دزی ج 1 ص 631).
زبدالبحرلغتنامه دهخدازبدالبحر. [ زَ ب َ دُل ْ ب َ ] (ع اِ مرکب ) کف دریا. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ) (مهذب الاسماء). جسمی است مستطیل ، بیضی ، سست دارای سوراخهایی ریز ک
سبیجهلغتنامه دهخداسبیجه . [ ] (اِ) از کتاب حدود العالم که بسال 372 هَ .ق . تألیف شده چنان استنباط می شود که سبیجه نوعی حیوان است از قبیل سمور و سنجاب و فنک و جز آن : و از این نا
سبیجةلغتنامه دهخداسبیجة. [ س َ ج َ ] (معرب ، اِ) گلیم سیاه . || شاماکچه . (منتهی الارب ). || لباس سیاه . || بقیر. (اقرب الموارد). رجوع به سبیج شود.
سبیداجلغتنامه دهخداسبیداج . [ س َ ] (معرب ، اِ)اسفیداج . اسفناج . اسبناخ . اسفناغ . (دزی ج 1 ص 631).