سبو کوچکلغتنامه دهخداسبو کوچک . [ س َ چ َ ] (اِخ ) دهیست جزء دهستان لواسان کوچک بخش افجه ٔ شهرستان تهران واقع در 300 گزی خاور گلندوَک . هوای آن سرد و دارای 361 تن سکنه است .آب آنجا
سبد کودکcarry cot, baby basketواژه‌های مصوب فرهنگستانوسیلهای گهواره‌‌مانند و سبدشکل، اغلب مجهز به سایه‌بان و گاه پوشش توری، و قابل‌حمل برای جابه‌جایی نوزاد
دنلغتنامه دهخدادن . [ دَن ن / دَ ] (از ع ، اِ) خُم بزرگ قاراندود و یا درازتر از سبو یا کوچکتر از آن ، و بر زمین ایستادن نتواند مگر جایی برای آن بکنند. ج ، دنان . (ازمنتهی الار
کلوکفرهنگ فارسی عمید / قربانزادهپسر کوچک و نوجوان: ◻︎ تا یکی خُم بشکند ریزه شود سیصد سبو / تا مِرَد پیری به پیش او مِرَد سیصد کلوک (عسجدی: ۴۶).
آنینلغتنامه دهخداآنین . (اِ) اَنین . نیم خم سفالین و کوچک که دوغ در آن کرده و جنبانند یعنی زنند تا کره ٔ آن جدا شود. تغار. تغارچه . نهره (بزبان آذری ). شیرزنه ، و آن خنوری بود ک
قلهفرهنگ فارسی عمید / قربان‌زاده۱. [مجاز] بلندترین نقطه چیزی.۲. (زمین‌شناسی) سر کوه.۳. [مجاز] سبو؛ کوزه؛ کوزۀ بزرگ یا کوچک.
صراحیلغتنامه دهخداصراحی . [ ص ُ ] (از ع ، اِ) عربی آن صراحُیّة. قسمی از ظروف شیشه یا بلور با شکمی نه بزرگ و نه کوچک و گلوگاهی تنگ و دراز که در آن شراب یا مسکری دیگر کنند و در مجل
