سبوکلغتنامه دهخداسبوک . [ س َ ] (اِخ ) دهی است از دهستان کوهمره ٔ بخش مرکزی شهرستان شیراز واقع در 67 هزارگزی جنوب باختر شیراز و 31 هزارگزی راه فرعی شیراز به سیاخ . ناحیه ای است
سبوکتایلغتنامه دهخداسبوکتای . [ س ُ ] (اِخ ) نام یکی از فرزندان تولوی خان مغول . (از تاریخ مغول تألیف عباس اقبال ص 157).
سبوکشلغتنامه دهخداسبوکش . [ س َ ک َ / ک ِ ] (نف مرکب ) سبوکشنده . آنکه سبو کشد. حمل کننده ٔ سبو. آنکه سبو از جایی بجایی برد. || شرابخوار : صد چو حاضر سبوکشان دیدم بر در دیر ساخته
سماکارلغتنامه دهخداسماکار. [ س َ ] (ص مرکب ، اِ مرکب ) سبوکش میخانه را گویند، یعنی خدمتکار شرابخانه . (برهان ) (از فرهنگ رشیدی ) (ناظم الاطباء) (فرهنگ فارسی معین ). || مطلق خدمتکا
