سبق

۱. پیشی گرفتن؛ پیش افتادن.
۲. (اسم) قرآن.
⟨ سبق و رمایه: [سبق (پیشی گرفتن و پیش افتادن) رمایه (تیر انداختن) است] (فقه) عقد و تعهدی بین دو تن برای مسابقۀ اسب‌دوانی یا تیراندازی که برنده مبلغ معینی ببرد.

۱. قبل، پیش
۲. پیشی، سبقتجویی ≠ بعد، پسین
۳. برتری، تقدم
۴. درس
۵. شرط، گرو، مسابقه
۶. مایه شرطبندی